به گفته گروهی از باستان شناسان حیوانات خانگی، غذا، مرگ و مذهب از عمده ترین موارد مهم در زندگانی مردم مصر باستان بوده است.
به گزارش «محبت نیوز» موزه قاهره مخصوص حیوانات خانگی یکی از پربیننده ترین موزه های مصر است. انبوه بیشماری از بازدیدکنندگان روزانه به آنجا رفته و به تماشای حیوانات مومیایی شده می پردازند. در پشت شیشه ها تعداد بیشماری گربه در لای نوارهای پارچه ای به طرق مختلف پیچیده شده اند. تعداد زیادی از آنها درون جعبه هایی از سنگ و یا چوب منقش قرار داده شده اند.
برای نخستین بار در سال۱۸۸۸ میلادی، یک کشاورز مصری در حال کندن زمین در نزدیکی دهکده ای بنام ایستابل آنتار بود که ناگهان با یک گور دسته جمعی مواجه شد. در آنجا اجساد متعلق به انسان ها نبودند بلکه تعدادی بیشماری گربه از نژاد فلاین، مومیایی شده درون حفرها در کنار یکدیگر به تعداد زیاد قرار داشتند.
متخصص مصر شناس ومدیر تیم تحقیقاتی ،” لیدیا مک نایت ” نیز در همین رابطه می‌گوید که به مرور زمان حجم بیشتری از این مومیایی‌ها کشف می‌شود.او معتقد است که مومیایی حیوانات به عنوان نوعی نذر به خدایان صورت می‌گرفته است.
او می‌گوید:«مصریان باستان با تهیه این مومیایی‌ها از بدن حیوانات درواقع هدیه و پیامی به سوی خدایان می‌فرستاده‌اند و منتظر کسب نتیجه متقابل می شده‌اند. این طرز رفتار در تفکر مذهبی مصرباستان کاملن رایج بوده است و از این روست که تصور می گردد باید صدها مورد دیگر ازاین مومیایی حیوانات درمصر صورت گرفته باشد.»
در دنیای خدایان مصر قدیم تندیس‌های بسیاری وجود دارد که مخلوطی از اجزاء تن انسان و حیوان هستند. مذهب مصریان قدیم در طول تاریخ دستخوش دگرگونی‌های فراوانی شد و در هر زمان خدایان جدید و مفاهیم جدیدی آفریده می‌شد. همچنین در مذهب مصریان باستان کم تر خدایی شمایل انسانی داشت و اگر هم آنها خدایی را نیمه حیوان و نیمه انسان می‌ساختند به طور یقین می‌خواستند از ذات حیوان به ذات انسان برسند.
به تازگی نیز دانشمندان هنگام کارهای حفاری باستان شناسی در شمال استان قنای مصر تمساح عظیم ۴ متری مومیایی شده ای را پیدا کردند که نماد «رب النوع سبک» در مصر باستان بود.
به گفته رئیس اداره باستان شناسی استان قنا مصر، این کشف نادر هنگام حفاری های باستان شناسی در منطقه نجع حمادی در شرق رودخانه نیل صورت گرفت که هزاران سال قبل مقبره های اشراف و افراد نزدیک به فرعون ها و همچنین چند معبد ساخته شده به افتخار رب النوع های اصلی مصر باستان در آنجا قرار داشت.
به نقل از آیمان هندی، باستان شناسان چند تمساح مومیایی شده دیگر نیز پیدا کردند که طول دو تای آنها از ۱.۲ متر تجاوز می کند. علاوه بر این سر برخی از حیوانات دیگر مورد احترام و پرستش مصریان باستان و ابزار ویژه و مواد مورد استفاده برای مومیایی کردن یافته شده است.
در واقع چهار نوع مومیایی حیوان در مصر باستان وجود داشته است: «حیوانات مقدس که مورد پرستش بودند، حیوانات خانگی که همراه صاحبانشان دفن می‌شدند، مومیایی‌های که به عنوان غذا برای صاحبانشان در کنار آنها دفن می‌شد و حیوانات مومیایی نذری.»
حجم زیادی از حیوانات مومیایی در واقع متعلق به گروه چهارم یعنی حیوانات نذری بودند. این حیوانات در واقع هدیه‌ای از سوی مردم به خدایان مصری بودند تا از این طریق پیامشان به خدایان منتقل شود.
استفاده زیاد از این حیوانات برای کسب حاجت از خدایان در مصر باستان یکی از دلایلی است که می‌تواند استفاده از این مومیایی‌های خالی و در برخی موارد پرشده با اشیاء نمادین را توضیح دهد.
حیوانات مقدس دیگری نیز در معابد مختلف مورد پرستش قرار می گرفتند. گاوها در آرمانت و شام، ماهی در اسنا، گوسفند در جزیره الفانتاین و کرکودیل ها در کوم امبو. پرستش این گونه حیوانات مقدس از زمان ظهور تمدن مصر باستان که در آن بارش باران فراوان و سرزمین ها اکثرن سرسبز بودند رواج بسیار داشته است.
بیشترین تعداد حیوانات مومیایی شده به صورت میلیونی در ایستابل آنتار دفن شده و سالیانه نذورات فراوانی در جشنواره سالیانه معبد حیوانات مقدس اهدا می گردید. همچنین مراسم و جشن های مذهبی بسیاری در این ارتباط در سراسر طول رودخانه نیل توسط مصری ها برگزار می شد. صدها هزار زائر در کنار این معبد اردو می زدند. اجرای رقص و موسیقی سنتی انجام و بسیاری کالاهای تجاری، سوغات و یادبودها خرید و فروش و ردو بدل می گردید.
کاهنان مشغول فروختن اجساد مومیایی حیوانات بودند و آنهائیکه به خوبی و استادانه مومیای شده بودند به قیمت های بالا به افراد متمول و یا حتی آنهائیکه فقط اعتقاد داشتند فروخته می شدند. با بخور دادن گیاهان خوشبو در تمام مکان ها، زوار به مسافرت خود خاتمه داده و با دادن مومیایی های خود به معبد و ذکر دعا آنجا را ترک می کردند.
در حقیقت به باور مصریان باستان خدایان به صورت انسانی نمود پیدا می‌کردند با شمایل حیوانی به فضاهای جانبی معابد منتقل می‌شدند و مسیر تازه ای از تقدّس را در پیش می‌گرفتند. بر اساس تنوع تصاویر حیوانات در معابد که در نتیجه حفاری‌های فراوان به دست آمده بود چنین نتیجه ای به دست آمد که معابد مصریان زیستگاه حیات وحش بوده اند که در آنها حیوانات آزاد می‌زیستند و در حالی که تحسین تماشاگران را بر می‌انگیختند.
در بعضی از جشن‌های ویژه، حتی فرعون‌ها به زیارت حیوانات می‌آمدند. اگر حیوانی در معبد می‌مرد، بزرگان دین معتقد بودند که روح ربانیش به آسمان‌ها پر کشیده است، بنابراین جنازه‌اش را مطابق با مراسمی‌باشکوه تشییع و جسدش را به دقت مومیایی می‌کردند.
This post was written by: Author Name
Your description comes here!
Get Free Email Updates to your Inbox!
ارسال یک نظر