Featured

    Featured Posts

    Social Icons

Loading...

مزامیر 121





چشمان خود را به سوی کوه‌ها برمیافرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. 
 اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید. 
 او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهد خوابید. 
 اینک، او که حافظ اسرائیل است، نمی‌خوابد و به خواب نمی‌رود. 
 خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به دست راستت سایه تو است. 
 آفتاب در روز به تو اذّیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب. 
 خداوند تو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظ خواهد کرد. 
 خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الآن و تا ابدالآباد.
author

This post was written by: Author Name

Your description comes here!

Get Free Email Updates to your Inbox!

ارسال یک نظر

CodeNirvana
© Copyright ندای آزادی و اندیشه
Back To Top