نازنین زاغری شهروند ایرانی- انگلیسی محبوس در زندان اوین طی نگارش نامه ای برای همسر خود از داخل زندان نوشته است که از رفتن به ایران پشیمان است و آنچه که بر او گذشته، تصویری نبوده که از کشورش داشته است.
نازنین زاغری شهروند انگلیسیِ ایرانی تبار که در تاریخ ۱۵ فرودین ماه سال جاری در فرودگاه تهران بازداشت شده و به اتهام مشارکت در پروژه های براندازی، توسط مامورین سپاه پاسداران جمهوری اسلامی دستگیر و به پنج سال حبس محکوم گردید که اکنون در زندان اوین محبوس می باشد، به مناسبت نزدیک شدنِ خود به سالگرد ترک بریتانیا برای سفر به ایران، نامه ای به همسر خود نوشته است که در آن با ذکر جزئیاتی از حضور در سلول انفرادی و شرح دوری از فرزند خردسالش، از این که اصرار داشته عید نوروز را در ایران بگذراند، ابراز پشیمانی کرده است.
خانم زاغری در نامه خود خطاب به همسرش، ریچارد رتکلیف نوشته است: «کشوری که روزی به آن افتخار می کردیم، طلایی ترین روزهای بزرگ شدن دخترمان را از هر دویمان گرفت. مرا به انجام کاری که مرتکب نشده بودم، متهم کرد و در کمال ناباوری تحمل پنج سال حبس را برایم رقم زد که قرار است آن را به دور از تو و گیسوی عزیزمان بگذرانم».
بنابر گزارش هرانا، خانم زاغری در ادامه خطاب به همسرش نوشته است که «قصد داشتم برای آشنا شدن فرزندم با فرهنگ و سرزمین مادری چند سالی ساکن ایران شوم اما حال چنین تصمیمی ندارم و حتی دیگر به خانواده همسرم هم اصرار نخواهم کرد که به ایران سفر کنند چون این چیزی نبود که تمام آن سالها قصد داشتم از کشورم به تو و خانواده ات بشناسانم».
وی همچنین در نامه خود آورده است: «روزهای دوری و فراغ همچنان ادامه دارند، آنهم به گناهی ناکرده. در ۹ ماه اول سال گذشته که در سلولهای انفرادی سپری شدند، روزهایی را پشت سر گذاشتم که باور داشتم دیگر هیچگاه تو را نخواهم دید. هر روز و هر لحظه بیشتر در اقیانوسی از تردید و بلاتکلیفی، ترس، تهدید و تنهایی و بیشتر از همه بی اعتمادی فرو می رفتم. شیون هایم در آن سلول تنگ و کوچک و سرد و خاکستری شنیده نمی شد. ضجه های مادرانه ام را در فراغ کودک ۲ ساله ام و آغوش تهی از بوی او را هیچکس نمی دید و من در تلاطم امواج خروشان سنگدلی و بی عدالتی غوطه ور بودم. یارای نجاتم نبود و کسی نیز برای نجاتم نمی آمد. چه شبها که گمان می کردم طلوع خورشید را نخواهم دید اگر چه نور طبیعی خورشید اساسا به سلول راه نداشت و زمان در خلا طولانی ای فرو رفته بود».
گفتنی ست که وی همچنین دوران حضور ۹ ماهه خود در سلول انفرادی زندان را هزاران مرتبه دردناک تر، زجرآورتر و طولانی تر از درد زایمان دانسته و نوشته که این درد را با رویاپردازی دیدار دختر و همسرش تحمل کرده است.
شایان ذکر است که خانم زاغری سالها پیش به دلیل مشکل در مهره های ستون فقرات و گردن، تحت عمل جراحی قرار گرفته و مشکلات عصبی و ستون فقراتش بر اثر نبود امکانات در زندان، تشدید شده است که درپی آن، هفته گذشته همسرش خبر داده است که وی در راهِ رفتن به بهداری زندان اوین به دلیل تشدید بیماری عصبی خود از هوش رفته است.
This post was written by: Author Name
Your description comes here!
Get Free Email Updates to your Inbox!
ارسال یک نظر