سازمان گزارشگران بدون مرز ضمن اعتراض به تداوم سرکوب مطبوعات در ایران، طی انتشار بیانیه ای اعلام داشته است که «سی و هشت سال از به قدرت رسیدن جمهوری اسلامی می گذرد اما آزادی مطبوعات همچنان تحقق نیافته است».
سازمان گزارشگران بدون مرز طی انتشار بيانيه اى به مناسبت ٢٢ بهمن سالگرد پیروزی جمهوری اسلامی در ايران گفته است: «سی و هشت سال پس از به قدرت رسیدن آیت الله خمینی و سقوط نظام سلطنتی در ایران می گذرد، اما آزادی مطبوعات که یکی از اصلی ترین خواسته های انقلاب در سال ٥٧ بود، همچنان تحقق نیافته است».
در این بیانیه تاکید شده است که «اکنون جمهوری اسلامی با ٢٩ روزنامه نگار و شهروند خبرنگار زندانی، یکی از پنج زندان بزرگ جهان برای فعالان رسانه ای است».
بر اساس گزارش تارنمای سازمان گزارشگران بدون مرز، در این بیانیه همچنین آورده شده است: «سی هشت سال است که رهبر و مسئولان نظام تغییر می کنند، اما سرکوب روزنامه نگاران تغییر نمی کند و تنها روش و شکل سرکوب برای به سکوت وادار کردن روزنامه نگاران منتقد تغییر کرده است».
گزارشگران بدون مرز همچنین با اشاره به اعدام برخى روزنامه نگران در اوايل انقلاب افزوده است: «پس از اعدام های رسمی در سال های سیاه، حذف روشنفکران و روزنامه نگاران با ربودن و اعدام های خیابانی آغاز شد. در سال های دهه هفتاد نیز، ناشر و روزنامه نگار ابراهیم زال زاده، ناپدید و با پانزده ضربه کارد به قتل رسید. مجيد شريف، نويسنده و روزنامه نگار مسموم و کشته شد. محمد مختاری و محمد جعفر پوينده نویسنده و روزنامه نگار ربوده و خفه شدند و پيش از آنها هم پيروز دوانی صاحب امتياز نشريه پيروز ناپديد شد که پيکر او تا به امروز پيدا نشده است».
گفتنی ست که بنابر این گزارش، از آغاز دهه هشتاد، روش سرکوب تغيير كرده و پوساندن و کشتن در زندان با شکنجه و بدرفتاری و یا محروم کردن از درمان، مرگی تدریجی ناپیدا اما به همان میزان دیگر روش های سرکوب پیشین سهمگین و بی رحمانه، به روش هاى جديد سركوب روزنامه نگاران اضافه شده است».
در همین راستا، از دیگر نمونه قتل هاى روزنامه نگاران ايرانى، به کشتن زهرا کاظمی عکاس و خبرنگار کانادایی ایرانی تبار، در زندان اوین و در هنگام بازجویی در سال ١٣٨٢، کشتن وبلاگ نویس جوان امیدرضا میرصیافی، بر اثر کوتاهی در درمان در زندان اوین در سال ١٣٨٧ و کشته شدن وبلاگ نویس ستار بهشتی، به علت بدرفتاری و شکنجه در بازداشتگاه پلیس فتا در سال ١٣٩١، اشاره شده است.
سازمان مذکور، همچنین با اشاره به افزایش بازداشت ها عليه روزنامه نگاران در ایران، اعلام نموده: «روزهای سالگرد انقلاب نیز مانع بازداشت فعالان رسانه ای نشده و فشار بر روزنامه نگاران و رسانه ها با نزدیک شدن به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، بیشتر نیز شده است».
اين سازمان مدافع روزنامه نگاران و حق آزادى بيان در ادامه گزارش خود ضمن نام بردن از روشهای دیگر شکنجه روزنامه نگاران توسط جمهوری اسلامی در ایران، تاكيد كرده است: «زندان تنها وسیله حكومت جمهوری اسلامی برای به سکوت وادار کردن روزنامه نگاران نیست، بلكه از سال ١٣٧٩ تا ١٣٨٤ دست کم پنج روزنامه نگار به ٤٧٧ ضربه شلاق محکوم شده اند که در این راستا، از اعتراضات سال ١٣٨٨ به بعد، ٤٠ فعال رسانه ای در مجموع به ٢٠٠٠ ضربه شلاق محکوم گردیدند».
لازم به ذکر است که این گزارش همچنین به روزنامه نگارانى كه اخيرا به شلاق محكوم شده اند، چون کیوان کریمی، مستندساز و خبرنگار زندانی که افزون بر حکم زندان به ٢٢٣ ضربه، محمدرضا فتحی که به ٤٥٩ ضربه و مصطفی شریف که به ٤٠ ضربه شلاق محکوم شده اند اشاره کرده و افزوده است که «به تازگی مصطفی براری و آرش شعاع شرق مدیر مسئولان سایت های اطلاع رسانی گیلان نوین و گیلان نو نیز با اتهامات نشر اکاذیب و انتشار نشریه بدون مجوز، به ترتیب به ١١٤ و ٤٠ ضربه شلاق محکوم شده اند.
سازمان گزارشگران بدون مرز در پايان بیانیه خود تاکید داشته است: «بسیاری از احکام شلاق اجرا نمی شوند، اما ضربه تحقیر و تهدید این حکم غیرانسانی برپیکر روزنامه نگاران خواهد ماند».
This post was written by: Author Name
Your description comes here!
Get Free Email Updates to your Inbox!
ارسال یک نظر